Μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη (JAMA Pediatr. 2024;178(4):369-375. doi:10.1001/jamapediatrics.2023.6790) εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο η χρήση οθονών επηρεάζει τη λεκτική αλληλεπίδραση μεταξύ γονέων και παιδιών και, συνεπώς, την ανάπτυξη της παιδικής ομιλίας. Η μελέτη αυτή ανέλυσε τη σχέση μεταξύ του χρόνου που τα παιδιά περνούν μπροστά από οθόνες και της γλωσσικής αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού σε παιδιά ηλικίας 12 έως 36 μηνών.
Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από 220 οικογένειες και παρακολούθησαν την εξέλιξη της γλωσσικής αλληλεπίδρασης και του χρόνου οθόνης κάθε 6 μήνες από την ηλικία των 12 μηνών έως την ηλικία των 36 μηνών. Χρησιμοποίησαν τεχνολογία ανάλυσης λόγου για να καταγράψουν τις γλωσσικές αλληλεπιδράσεις γονέα-παιδιού και τον χρόνο έκθεσης σε οθόνες των παιδιών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κάθε επιπλέον λεπτό έκθεσης σε οθόνη συσχετίσθηκε με μείωση στον αριθμό των λέξεων που ακούει το παιδί από τους ενήλικες, των φωνητικών εκφράσεων του παιδιού και των αλληλεπιδράσεων γονέα-παιδιού. Η μείωση ήταν πιο εμφανής στην ηλικία των 36 μηνών.
Οι ερευνητές υπογραμμίζουν τη σημασία της γλωσσικής αλληλεπίδρασης γονέα-παιδιού για τη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη των παιδιών. Η ανάλυσή τους υποδεικνύει ότι υψηλοί χρόνοι έκθεσης σε οθόνη μπορούν να εμποδίσουν αυτήν την ανάπτυξη μέσω της μείωσης της γλωσσικής αλληλεπίδρασης. Αυτό καταδεικνύει την ανάγκη περιορισμού του χρόνου οθόνης στα παιδιά και την προώθηση ενός πλούσιου περιβάλλοντος λεκτικής επικοινωνίας στο σπίτι για την ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων τους.
