Η πρώτη επίσημη καταγραφή επιδημίας κοκκύτη τοποθετείται το 1578 στο Παρίσι από το Γάλλο επιστήμονα Guillaume de Baillou. Κατά μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση, την ίδια ακριβώς χρόνια, στη μακρινή Κίνα, ο Li Shizhen ολοκληρώνει το σύγγραμμα του 本草綱目 (Εγκυκλοπαίδεια της ιατρικής) στο οποίο υπάρχει αναφορά στο ίδιο νόσημα που χαρακτηρίζεται ως “βήχας των εκατό ημερών” (百日咳).

Το μικροβιακό αίτιο της νόσου (Bordetella pertussis) θα απομονωθεί πολλά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1906 από τους Jules Jean Baptiste Vincent Bordet και Octave Gengou επιβεβαιώνοντας το μολυσματικό της χαρακτήρα.

Θα χρειαστεί να φτάσουμε στη δεκαετία του 1930 για να αναπτυχθεί το πρώτο αποτελεσματικό εμβόλιο κατά της νόσου. Το εμβόλιο έγινε ευρέως διαθέσιμο μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και συνέβαλε στη σημαντική μείωση των περιπτώσεων κοκκύτη παγκοσμίως.

Από τις αρχές του 2024 καταγράφεται στη χώρα μας αύξηση των κρουσμάτων κοκκύτη. Ο αριθμός δηλωθέντων κρουσμάτων στον ΕΟΔΥ έφτασε τα 230 μέχρι τις 30 Μαΐου ενώ για το σύνολο του 2023 ο συνολικός αριθμός δεν είχε ξεπεράσει τα 9.

Αντίστοιχη αύξηση παρατηρείται και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αποδίδεται σε ανεπαρκή εμβολιασμό του πληθυσμού καθώς και στη χαμηλότερη κυκλοφορία του μικροβίου κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.

Η νόσος που προσβάλει όλες τις ηλικιακές ομάδες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα βρέφη. Αυτή τη στιγμή μετράμε ήδη 2 θανάτους από κοκκύτη σε ηλικίες κάτω των 2 μηνών ενώ 3 ασθενείς της ίδιας ηλικιακής ομάδας χρειάστηκαν νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας.

Ο εμβολιασμός κατά του κοκκύτη τοποθετείται σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών στην ηλικία των 2 μηνών (πρώτη δόση) και αποτελεί το κύριο μέσο πρόληψης της νόσου.

Ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) και η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών (ΕΕΕ) συνιστούν (δελτίο τύπου ΕΟΔΥ 6/6/24):

• Τον άμεσο εμβολιασμό όλων των εγκύων γυναικών μεταξύ 27ης και 36ης εβδομάδας κύησης με το εμβόλιο TdaP, όπως άλλωστε συστήνεται και από τις συναφείς επιστημονικές εταιρίες: Ένωση Μαιευτήρων Γυναικολόγων Ελλάδος και Ελληνική Εταιρεία Περιγεννητικής Ιατρικής.
• Τον εμβολιασμό των ανεμβολίαστων λεχωΐδων πριν την έξοδο τους από το μαιευτήριο.
• Τον έγκαιρο εμβολιασμό όλων των μελών της οικογένειας που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένα για τον κοκκύτη και έρχονται σε επαφή με νεογνά και βρέφη, τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν την επαφή.