Πριν απο ένα περίπου χρόνο ασχοληθήκαμε σε άρθρο μας με μια νέα μορφή οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά.
Το φαινόμενο, που πλέον έχει φαινομενικά ξεχαστεί, είχε προκαλέσει τότε έντονο ενδιαφέρον στον ιατρικό κόσμο και ιδιαίτερη ανησυχία στους γονείς λόγω της υπερπροβολής που έτυχε από τα ΜΜΕ αλλά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Με άρθρο στο Nature υπό τον τίτλο “Adeno-associated virus type 2 in US children with acute severe hepatitis” η ομάδα εργασίας στις ΗΠΑ (Pediatric Hepatitis of Unknown Etiology Working Group) προχώρησε πρόσφατα σε ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας για την παραπάνω νόσο.
Περισσότερα από 1000 παιδιά παγκοσμίως είχαν διαγνωσθεί με την νέα αυτή μορφή ηπατίτιδας μέχρι τον Αύγουστο του 2022. Στη μελέτη γίνεται αναφορά σε 358 κρούσματα στις ΗΠΑ, 22 από τα οποία χρειάστηκαν μεταμόσχευση ήπατος, ενώ 13 κατέληξαν. Η μέση ηλικία των παιδιών ήταν τα τρία έτη ενώ το φύλο δεν φάνηκε να επηρεάζει την εμφάνιση της νόσου.
Η επιστημονική ομάδα, χρησιμοποιώντας τελευταίας τεχνολογίας μοριακές τεχνικές, πολλές από τις οποίες δεν ήταν διαθέσιμες πριν 5 με 10 χρόνια, ανέλυσε βιολογικά δείγματα ασθενών και ομάδας ελέγχου (υγιών παιδιών) και συνέκρινε τους ιούς που ανιχνεύθηκαν στις δυο αυτές ομάδες ενώ παράλληλα αναζήτησε και μη λοιμογόνα αίτια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ταυτόχρονη λοίμωξη με adeno-associated virus type 2 (AAV2), αδενοϊό και συγκεκριμένους άλλους ιούς αποτελεί την αιτία ανάπτυξης της μυστηριώδους, σοβαρής οξείας ηπατίτιδας.
Οι adeno-associated virus type 2 (AAV2) αποτελούν ιούς που δεν θεωρούνται οι ίδιοι αφ’ εαυτού παθογόνοι αλλά προϋποθέτουν την παράλληλη υποστήριξη από έναν άλλο ¨βοηθό¨ ιό για να προκαλέσουν ενεργό λοίμωξη.
Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι συλλοίμωξη με κάποιους άλλους ιούς φάνηκε να συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών, όπως για παράδειγμα με τον ιό Epstein-Barr, τον κυτταρομεγαλοϊό, τον ιό του έρπητα ή σε κάποιες περιπτώσεις με εντεροϊούς. Τα ιικά φορτία στις περιπτώσεις αυτές όμως εκτιμήθηκε να παραπέμπουν σε επανενεργοποίηση των ιών παρά σε λοιμώξεις που θα μπορούσαν να σχετίζονται αιτιολογικά με τη νόσο.
Η βασική εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι τα lockdowns και η κοινωνική αποστασιοποίηση που είχαν τεθεί παγκοσμίως σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 επέτρεψε την ταυτόχρονη εμφάνιση σημαντικού αριθμού επίνοσων παιδιών.
Μια κυρία πλευρά της ανάπτυξης ανοσολογικής επάρκειας κατά την παιδική ηλικία αποτελεί την έκθεση σε ιούς και λοιμογόνους παράγοντες κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής. Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της πανδημίας σημαντικός αριθμός παιδιών δεν είχε υποστεί την παραπάνω έκθεση. Με τη χαλάρωση των μέτρων η ταυτόχρονη έκθεση ¨ανοσολογικά ανεκπαίδευτων¨ παιδιών σε μεγάλο αριθμό λοιμογόνων παραγόντων είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση σοβαρής νόσου.
Σύμφωνα με την ερευνητική όμως ομάδα δεν υπάρχει λόγος σοβαρής ανησυχίας αν και η επαγρύπνιση είναι σημαντική. Η ηπατίτιδα εκδηλώνεται με εμφάνιση ικτέρου, κίτρινης δηλαδή χροιάς στο λευκό των ματιών και το δέρμα και σκούρο ταυτόχρονα χρώμα στα ουρά. Αν και είναι πολύ πιθανό να απαιτήσει νοσηλεία, ο κύριος αριθμός ασθενών αποκαθίσταται σύντομα με ένα ελάχιστο ποσοστό να εμφανίζει σοβαρή ή επικίνδυνη για τη ζωή νόσο.
Υπάρχουσες αντιϊκές θεραπείες δυνατό να αποδώσουν και αποτελούν θεραπευτικές επιλογές, παράλληλα με την ενυδάτωση, τη σωστή διατροφή και την αποφυγή δυνητικά ηπατοτοξικών παραγόντων. Μια επιπρόσθετη θεραπευτική επιλογή που προτείνεται από αριθμό μελετών αποτελεί η ανοσοκατασταλτική θεραπεία, εκτιμώντας την υπερβολική ανοσολογική απάντηση απέναντι στους ιούς ως βασικό αίτιο για την τελική. εκδήλωση της νόσου.
Η ερευνητική διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί. Η συσχέτιση με προηγηθείσα COVID-19 ή άλλους παράγοντες αποτελεί ένα πρόσθετο ερώτημα όπως και οι δυνητικές επιπτώσεις της διαχείρισης της πανδημίας στην εκδήλωση άλλων λοιμώξεων όπως της RSV, της γρίπης και των εντεροϊών.
